Onderzoeksvraag
In mijn onderzoek rond Het Olieritueel wil ik verdiepen hoe een gezamenlijke viering of ceremonie zich kan ontvouwen als kunst. Daarbij staat de rol van het publiek centraal: hoe bereiden we bezoekers voor zodat zij niet enkel toeschouwer, maar deelnemer worden? Is dit een voorbereiding, of eerder een toebedeling van een rol binnen het ritueel? Hoeveel wil en kan ik regisseren in hun ervaring, en hoe verhoudt dit zich tot hun eigen vrijheid van beleven?
Daarnaast onderzoek ik mijn eigen positie als kunstenaar. Hoe kan ik tegelijk richting geven en ten dienste staan, een kader scheppen en toch de authenticiteit van het moment bewaren? Hoe vertaal ik de intimiteit en intensiteit van het onderzoek—waarin deelnemers zich met lijf, zenuwstelsel en emoties volledig in de olie onderdompelen—naar een artistieke vorm die gedeeld kan worden met een publiek?
De olie is steeds gedragen door een intentie van universele liefde, maar de beelden tonen méér: rauwheid, kwetsbaarheid, innerlijke strijd, eenzaamheid en soms een gevoel van oplossen in het geheel. Wat vertellen deze innerlijke landschappen ons? Hoe vertaal je zulke intieme en fysieke ervaringen naar een artistieke vorm die ook voor een publiek toegankelijk blijft – zonder de authenticiteit te verliezen?
Het doel van de residentie is om deze vragen tastbaar te maken: door te experimenteren met publiek, door expertise van mijn artistieke partners sterker in te zetten, en door het visuele materiaal (foto’s als röntgenbeelden van innerlijke werelden) in dialoog te brengen met anderen. Op die manier wordt het onderzoek niet enkel verdiept, maar ook verruimd tot de vraag: wat gebeurt er binnen dit organisme, en hoe kan een bezoeker daar deel van uitmaken?
Onderzoeksopzet – Het Olieritueel
Met Het Olieritueel kies ik expliciet voor kunst in de vorm van een gezamenlijke viering of ceremonie, waarbij elke aanwezige een rol krijgt. Dit brengt mij tot een aantal vragen die ik verder wil onderzoeken:
Ik werk met groepen die ik uiteen trek in pioniers en ceremonie. Met de pioniers test ik uit: ik onderbreek, stel vragen, voeg opdrachten toe en laat hen voorstellen doen. Met de ceremoniegroep ga ik dieper op de ervaring zelf in. Steeds improviseer ik mee op wat ik zie en voel gebeuren. Deze cycli van testen, observeren, aanpassen en opnieuw proberen zijn de kern van mijn onderzoek.
Tijdens de residentie wil ik:
Het collectief waarmee ik werk (Maïthé Struyens, Faber Mahieu, Klaartje, Emmma en Andrew) is een bundeling van expertise die organisch gevormd is doorheen de tijd. Samen creëren we een veld waarin intuïtie, improvisatie en artistieke scherpte elkaar kruisen. De intentie waarmee we werken is steeds universele liefde, maar het onderzoek laat ook de schaduwzijden en tegenkrachten zien. Hier een kader vormen dat uitnodigt deze diepten te onderzoeken zonder dat het therapie wordt vind ik een boeiende oefening.
Relevantie
Het Olieritueel onderzoekt de vraag hoe we als individuen en als groep opnieuw een gevoel van samenhang en intimiteit kunnen ervaren. De kunst is hier niet louter een product, maar een proces van bevragen, testen en transformeren. Ik voel me gesteund door het werk van Ellen Dissanayake, die kunst beschrijft als een wezenlijk onderdeel van menselijke gemeenschapsvorming.
Getuigenissen en ervaringen van deelnemers – Het Olieritueel
De vele deelnemers die tot nu toe mee in de olie gingen beschouw ik ook als leden van het collectief maar het zouden er te veel zijn om op te noemen. Enkelen zijn steeds terugkerende en worden een vaster lid van de groep dansers: Theo, Ann-lucia, Liesbeth, Jan, Brian, Kim, Kathleen, Laurent, Matthias, Tom, Corrina, Feline, Peter, ….
Het Olieritueel laat een diepe indruk achter bij deelnemers, zowel lichamelijk, geestelijk als sociaal. De reacties laten zien hoe het ritueel een unieke ervaring van verbondenheid, bevrijding en vreugde creëert. Hieronder worden de kernervaringen weergegeven, geordend per thema, met citaten van deelnemers.
1. Emotionele impact
Deelnemers ervaren intense vreugde, blijdschap en een gevoel van lichtheid. Sommigen noemen het zelfs “verslavend” vanwege de positieve boost die het geeft aan hun lichaam en geest. De emoties reiken vaak verder dan het moment zelf en blijven dagenlang nazinderen.
“Het Olieritueel blijft bij mij doorwerken als een goede luim die zelfs dit miezerweer en bedroevend wereldnieuws trotseert.”
“Het was gewoonweg fantastisch. Alles voelde goed, van de voorbereiding tot het ritueel en het nagenieten… het gaf me echt een boost, zowel voor mijn lichaam als voor mijn geest.”
2. Lichamelijke sensaties
Het ritueel activeert en stimuleert het lichaam op een unieke manier. De aanrakingen en de warmte van de olie worden intens beleefd en zorgen voor een gevoel van energie die door het hele lichaam stroomt.
“De tintelingen lopen nog geregeld over mijn lichaam, voel de energie door mijn lichaam stromen!”
“De warmte van de olie, de aanrakingen en het samenzijn met zo’n mooie mensen – het gaf me echt een overweldigend maar vredevol goed gevoel.”
3. Sociale verbondenheid
Het samen zijn en delen van deze ervaring creëert een gevoel van diepe verbondenheid. Het ritueel biedt ruimte voor openheid, vertrouwen en nabijheid tussen de deelnemers.
“Warm om bij jou en samen met de anderen in de olie te duiken en te ontdekken.”
“de connectie die ik heb ervaren ga ik niet vergeten….”
4. Vrijheid en loslaten
Een belangrijk kenmerk van Het Olieritueel is de ruimte die het biedt om volledig in het moment te zijn, voorbij verwachtingen, oordelen en grenzen. Deelnemers ervaren dit als bevrijdend, speels en zelfs licht dierlijk en onschuldig.
“Het is in het moment zijn, het is stuurloos en oncontroleerbaar en doelloos… het heeft iets dierlijks en onschuldigs.”
“Voorbij alle grenzen van ‘normaal’ gedrag, ligt een bevrijdend, liefdevol land… puur voelen voorbij alle waardeoordelen of invullingen, verwachtingen.”
5. Waardering voor de facilitator
De aanwezigheid en energie van Alexandra worden door deelnemers als essentieel voor de ervaring gezien. Haar begeleiding, warmte en passie maken het ritueel compleet.
“Lieve Alexandra, ik vind jou zo’n mooi kado voor de deelnemers van het Olieritueel en bij uitbreiding voor het hele universum. Dankjewel voor deze prachtige ervaringen.”
“Dankjewel dat jij bestaat, en minstens evenveel dankjewel voor wat jij doet bestaan. Echt, ik word er blij van.”
Conclusie:
De getuigenissen laten zien dat Het Olieritueel een multidimensionale ervaring is, die lichamelijk, emotioneel en sociaal effect heeft. Het creëert een gevoel van vreugde, verbondenheid en bevrijding, en nodigt deelnemers uit om volledig aanwezig te zijn in het moment. De rol van de facilitator is hierbij cruciaal: haar aanwezigheid en energie dragen bij aan de diepe impact van het ritueel.
Het Olieritueel – kunst als estafette
Het Olieritueel is een kunstpraktijk in beweging. De scores – beschrijvingen van hoe het ritueel kan verlopen, cues en scènes – zijn geen statische kunstwerken, maar levende instructies die telkens opnieuw worden tot leven gebracht. Elke uitvoering voedt de volgende; het ritueel is een vloeiende estafette waarin energie, aandacht en ervaring doorgegeven worden, ongeacht wie op welk moment deelneemt.
Estafette en scores
De scores vormen het vuur van de praktijk: richtlijnen die ruimte laten voor interpretatie, toe-eigening en heruitvoering. Deelnemers zijn mede-dragers van het werk; de estafette is continu, het ritueel krijgt steeds weer nieuw leven. Het is geen prestatie of individuele showcase, maar een samen gaande stroom waarin iedereen bijdraagt aan de vorm en energie van het geheel.
Het collectieve raakt het individuele
De kern van het ritueel is dat het collectieve ervaringen en bewegingen in gang zet die het individuele raken. Het persoonlijke effect ontstaat niet door expliciete instructie, maar doordat deelnemers zich bewegen in een veld dat groter is dan henzelf. De praktijk biedt een bedding waarin gevoelens, spanningen, vreugde en energie een plek krijgen en kunnen doorstromen. Het collectieve veld wordt zo het middel van heling, beweging en vernieuwing voor het individu.
Nederigheid en continuïteit
Het Olieritueel is nederig in opzet: het gaat niet om een centrale kunstenaar of een specifieke uitvoering, maar om het samenhouden van de stroom. De bedding, de scores en het veld van deelnemers zorgen dat het ritueel blijft branden, onafhankelijk van wie het voortzet. De kracht ligt in de continuïteit, in het doorgeven van een beweging, een ervaring en een veld dat steeds opnieuw kan ademen en leven.
Conclusie
Het Olieritueel is een kunstvorm, een dynamische bedding. Scores en ritueel geven structuur, het collectieve veld activeert het persoonlijke. De nederige opzet van estafette maakt dat de praktijk blijft bestaan en voortleven als een vloeiende stroom van creatie en verbinding.
We onderzoeken hoe een gemeenschappelijke ervaring zich kan ontvouwen als kunst, waar persoonlijke beleving en collectieve aanwezigheid samenkomen.
Het onderzoek richt zich op de wijze waarop deelnemers werkelijk onderdeel worden van het ritueel, en hoe dit samenspel van geven en ontvangen, richting en overgave, vorm kan krijgen binnen een artistieke ervaring.
Waar het individuele en het collectieve elkaar raken in de gedeelde beweging.
Vragen en onderzoekslagen
Vragen als wat is liefde, bestaat universele liefde en zo ja, hoe en wanneer ervaren we die? Wat hebben we nodig om zo nabij te kunnen zijn dat we samen in de olie kunnen gaan? Ik hou van deze aanpak: het lichamelijke als poort naar diepere emotionele en mentale lagen. Welke kaders, overtuigingen en inprints willen zichtbaar worden om te kúnnen in de olie gaan, samen?
En wat hebben we nu bij deze volgende stap van het delen met de wereld nodig om onze praktijk niet alleen te laten landen maar ook betekenisvol en verbindend te laten zijn – én opnieuw als een lichamelijke totaalervaring te laten bestaan? Wat hebben we nodig als gemeenschap om hiernaar te kunnen kijken? Maar ook: wat hebben we nodig als collectief om dit delen met de wereld te kunnen dragen?
De angel
Waar zit de angel? Naar mijn gevoel in het overgeseksualiseerde van onze wereld. Intimiteit is overwoekerd door erotiek. Met Het Olieritueel wil ik nabijheid, samen puur zijn, naakt, in overgave, los zien van expliciet seksuele handelingen of verwachtingen. We creëren andere scenario’s dan de bestaande erotische: andere paden worden geactiveerd en (her)uitgevonden. Niet alleen troost en zorg – want die kennen we – of dans, of spel, maar andere, meer kwetsbare vormen. Omdat de vorm niet zo vastligt, zijn ze open, lossere structuren, rauwer, ongepolijst. We zijn nog volop aan het exploreren. Als ik ze in woorden omzet, worden ze meteen meer geplaatst, wat ik vaak te bepalend vind. Toch laat ik er enkele vallen: sterven, geboren worden, drijven in het niets, omgeven door het al, oplossen, verbinden, verloren zijn, aanvaarding, woede...
Seksuele energie als levensenergie
Het is niet omdat het niet erotisch is dat het niet seksueel is. Ik gebruik enkel de seksuele energie als levensenergie. We verspreiden deze energie over het hele lichaam en los van de genitaliën. Het is creatiekracht in haar puurste vorm. Door de aandacht te sturen naar het hier en nu, naar het lichaam en de zintuigen, ontstaat een gezamenlijke meditatie in beweging, waarbij de verbeelding die het erotische voedt verdwijnt.
Planning als focus
Planning werkt als een focus, en focus werkt als een toverstaf: het bundelt energie, het maakt de wens om iets aandacht te geven tastbaar.
Ik zie het onderzoek als een voortdurend wisselen van perspectief: deelnemers worden soms toeschouwers, toeschouwers worden soms deelnemers. De ene dag in de olie, de andere dag ernaast. Zo ontstaat een wisselende groep toeschouwers: sommigen gloednieuw, anderen met de ervaring van het olieritueel zelf.
We nemen de tijd om olierituelen ook als collectief te aanschouwen. Intussen zijn er zo’n 70 mensen geactiveerd rond de praktijk. Hen willen we uitnodigen om mensen mee te brengen die het ritueel nog niet van binnenuit beleefden. Zo ontstaan kleine olierituelen met bijvoorbeeld 10 deelnemers en 10 toeschouwers. Dit geeft ons de kans te experimenteren met een groep die nauw betrokken is en tegelijk steeds verrijkt wordt met nieuwe blikken.
Naarmate de weken vorderen, onderzoeken we in co-creatie met ons collectief wat we vragen aan het publiek, welke rol zij opnemen, en hoe dit de ervaring kan verdiepen.
In mijn onderzoek rond Het Olieritueel wil ik verdiepen hoe een gezamenlijke viering of ceremonie zich kan ontvouwen als kunst. Daarbij staat de rol van het publiek centraal: hoe bereiden we bezoekers voor zodat zij niet enkel toeschouwer, maar deelnemer worden? Is dit een voorbereiding, of eerder een toebedeling van een rol binnen het ritueel? Hoeveel wil en kan ik regisseren in hun ervaring, en hoe verhoudt dit zich tot hun eigen vrijheid van beleven?
Daarnaast onderzoek ik mijn eigen positie als kunstenaar. Hoe kan ik tegelijk richting geven en ten dienste staan, een kader scheppen en toch de authenticiteit van het moment bewaren? Hoe vertaal ik de intimiteit en intensiteit van het onderzoek—waarin deelnemers zich met lijf, zenuwstelsel en emoties volledig in de olie onderdompelen—naar een artistieke vorm die gedeeld kan worden met een publiek?
De olie is steeds gedragen door een intentie van universele liefde, maar de beelden tonen méér: rauwheid, kwetsbaarheid, innerlijke strijd, eenzaamheid en soms een gevoel van oplossen in het geheel. Wat vertellen deze innerlijke landschappen ons? Hoe vertaal je zulke intieme en fysieke ervaringen naar een artistieke vorm die ook voor een publiek toegankelijk blijft – zonder de authenticiteit te verliezen?
Het doel van de residentie is om deze vragen tastbaar te maken: door te experimenteren met publiek, door expertise van mijn artistieke partners sterker in te zetten, en door het visuele materiaal (foto’s als röntgenbeelden van innerlijke werelden) in dialoog te brengen met anderen. Op die manier wordt het onderzoek niet enkel verdiept, maar ook verruimd tot de vraag: wat gebeurt er binnen dit organisme, en hoe kan een bezoeker daar deel van uitmaken?
Onderzoeksopzet – Het Olieritueel
Met Het Olieritueel kies ik expliciet voor kunst in de vorm van een gezamenlijke viering of ceremonie, waarbij elke aanwezige een rol krijgt. Dit brengt mij tot een aantal vragen die ik verder wil onderzoeken:
- Wat gebeurt er binnen het organisme dat ontstaat wanneer mensen samen in de olie bewegen?
- Hoe vertalen we deze ervaring naar een artistieke vorm die ook voor een bezoeker toegankelijk en betekenisvol is?
- Hoe bereiden we een publiek voor om niet enkel getuige, maar ook deelnemer te worden in dit ritueel?
Ik werk met groepen die ik uiteen trek in pioniers en ceremonie. Met de pioniers test ik uit: ik onderbreek, stel vragen, voeg opdrachten toe en laat hen voorstellen doen. Met de ceremoniegroep ga ik dieper op de ervaring zelf in. Steeds improviseer ik mee op wat ik zie en voel gebeuren. Deze cycli van testen, observeren, aanpassen en opnieuw proberen zijn de kern van mijn onderzoek.
Tijdens de residentie wil ik:
- Nieuwe testen doen met de rol van het publiek: hoe ver kunnen we gaan in de participatie en welke kaders maken dit veilig en betekenisvol?
- Dieper ingaan op de vertaling naar beeld en vorm, met name door fotografie (in samenwerking met Faber Mahieu). Zijn beelden functioneren als röntgenfoto’s die tonen wat er onderhuids beweegt. Ze roepen niet alleen liefde op, maar ook eenzaamheid, overgave, rauwheid en innerlijke strijd.
- Gesprekken organiseren rond deze beelden met uiteenlopende mensen, om te onderzoeken wat zij erin lezen. Welke collectieve betekenislagen kunnen we blootleggen?
Het collectief waarmee ik werk (Maïthé Struyens, Faber Mahieu, Klaartje, Emmma en Andrew) is een bundeling van expertise die organisch gevormd is doorheen de tijd. Samen creëren we een veld waarin intuïtie, improvisatie en artistieke scherpte elkaar kruisen. De intentie waarmee we werken is steeds universele liefde, maar het onderzoek laat ook de schaduwzijden en tegenkrachten zien. Hier een kader vormen dat uitnodigt deze diepten te onderzoeken zonder dat het therapie wordt vind ik een boeiende oefening.
Relevantie
Het Olieritueel onderzoekt de vraag hoe we als individuen en als groep opnieuw een gevoel van samenhang en intimiteit kunnen ervaren. De kunst is hier niet louter een product, maar een proces van bevragen, testen en transformeren. Ik voel me gesteund door het werk van Ellen Dissanayake, die kunst beschrijft als een wezenlijk onderdeel van menselijke gemeenschapsvorming.
Getuigenissen en ervaringen van deelnemers – Het Olieritueel
De vele deelnemers die tot nu toe mee in de olie gingen beschouw ik ook als leden van het collectief maar het zouden er te veel zijn om op te noemen. Enkelen zijn steeds terugkerende en worden een vaster lid van de groep dansers: Theo, Ann-lucia, Liesbeth, Jan, Brian, Kim, Kathleen, Laurent, Matthias, Tom, Corrina, Feline, Peter, ….
Het Olieritueel laat een diepe indruk achter bij deelnemers, zowel lichamelijk, geestelijk als sociaal. De reacties laten zien hoe het ritueel een unieke ervaring van verbondenheid, bevrijding en vreugde creëert. Hieronder worden de kernervaringen weergegeven, geordend per thema, met citaten van deelnemers.
1. Emotionele impact
Deelnemers ervaren intense vreugde, blijdschap en een gevoel van lichtheid. Sommigen noemen het zelfs “verslavend” vanwege de positieve boost die het geeft aan hun lichaam en geest. De emoties reiken vaak verder dan het moment zelf en blijven dagenlang nazinderen.
“Het Olieritueel blijft bij mij doorwerken als een goede luim die zelfs dit miezerweer en bedroevend wereldnieuws trotseert.”
“Het was gewoonweg fantastisch. Alles voelde goed, van de voorbereiding tot het ritueel en het nagenieten… het gaf me echt een boost, zowel voor mijn lichaam als voor mijn geest.”
2. Lichamelijke sensaties
Het ritueel activeert en stimuleert het lichaam op een unieke manier. De aanrakingen en de warmte van de olie worden intens beleefd en zorgen voor een gevoel van energie die door het hele lichaam stroomt.
“De tintelingen lopen nog geregeld over mijn lichaam, voel de energie door mijn lichaam stromen!”
“De warmte van de olie, de aanrakingen en het samenzijn met zo’n mooie mensen – het gaf me echt een overweldigend maar vredevol goed gevoel.”
3. Sociale verbondenheid
Het samen zijn en delen van deze ervaring creëert een gevoel van diepe verbondenheid. Het ritueel biedt ruimte voor openheid, vertrouwen en nabijheid tussen de deelnemers.
“Warm om bij jou en samen met de anderen in de olie te duiken en te ontdekken.”
“de connectie die ik heb ervaren ga ik niet vergeten….”
4. Vrijheid en loslaten
Een belangrijk kenmerk van Het Olieritueel is de ruimte die het biedt om volledig in het moment te zijn, voorbij verwachtingen, oordelen en grenzen. Deelnemers ervaren dit als bevrijdend, speels en zelfs licht dierlijk en onschuldig.
“Het is in het moment zijn, het is stuurloos en oncontroleerbaar en doelloos… het heeft iets dierlijks en onschuldigs.”
“Voorbij alle grenzen van ‘normaal’ gedrag, ligt een bevrijdend, liefdevol land… puur voelen voorbij alle waardeoordelen of invullingen, verwachtingen.”
5. Waardering voor de facilitator
De aanwezigheid en energie van Alexandra worden door deelnemers als essentieel voor de ervaring gezien. Haar begeleiding, warmte en passie maken het ritueel compleet.
“Lieve Alexandra, ik vind jou zo’n mooi kado voor de deelnemers van het Olieritueel en bij uitbreiding voor het hele universum. Dankjewel voor deze prachtige ervaringen.”
“Dankjewel dat jij bestaat, en minstens evenveel dankjewel voor wat jij doet bestaan. Echt, ik word er blij van.”
Conclusie:
De getuigenissen laten zien dat Het Olieritueel een multidimensionale ervaring is, die lichamelijk, emotioneel en sociaal effect heeft. Het creëert een gevoel van vreugde, verbondenheid en bevrijding, en nodigt deelnemers uit om volledig aanwezig te zijn in het moment. De rol van de facilitator is hierbij cruciaal: haar aanwezigheid en energie dragen bij aan de diepe impact van het ritueel.
Het Olieritueel – kunst als estafette
Het Olieritueel is een kunstpraktijk in beweging. De scores – beschrijvingen van hoe het ritueel kan verlopen, cues en scènes – zijn geen statische kunstwerken, maar levende instructies die telkens opnieuw worden tot leven gebracht. Elke uitvoering voedt de volgende; het ritueel is een vloeiende estafette waarin energie, aandacht en ervaring doorgegeven worden, ongeacht wie op welk moment deelneemt.
Estafette en scores
De scores vormen het vuur van de praktijk: richtlijnen die ruimte laten voor interpretatie, toe-eigening en heruitvoering. Deelnemers zijn mede-dragers van het werk; de estafette is continu, het ritueel krijgt steeds weer nieuw leven. Het is geen prestatie of individuele showcase, maar een samen gaande stroom waarin iedereen bijdraagt aan de vorm en energie van het geheel.
Het collectieve raakt het individuele
De kern van het ritueel is dat het collectieve ervaringen en bewegingen in gang zet die het individuele raken. Het persoonlijke effect ontstaat niet door expliciete instructie, maar doordat deelnemers zich bewegen in een veld dat groter is dan henzelf. De praktijk biedt een bedding waarin gevoelens, spanningen, vreugde en energie een plek krijgen en kunnen doorstromen. Het collectieve veld wordt zo het middel van heling, beweging en vernieuwing voor het individu.
Nederigheid en continuïteit
Het Olieritueel is nederig in opzet: het gaat niet om een centrale kunstenaar of een specifieke uitvoering, maar om het samenhouden van de stroom. De bedding, de scores en het veld van deelnemers zorgen dat het ritueel blijft branden, onafhankelijk van wie het voortzet. De kracht ligt in de continuïteit, in het doorgeven van een beweging, een ervaring en een veld dat steeds opnieuw kan ademen en leven.
Conclusie
Het Olieritueel is een kunstvorm, een dynamische bedding. Scores en ritueel geven structuur, het collectieve veld activeert het persoonlijke. De nederige opzet van estafette maakt dat de praktijk blijft bestaan en voortleven als een vloeiende stroom van creatie en verbinding.
We onderzoeken hoe een gemeenschappelijke ervaring zich kan ontvouwen als kunst, waar persoonlijke beleving en collectieve aanwezigheid samenkomen.
Het onderzoek richt zich op de wijze waarop deelnemers werkelijk onderdeel worden van het ritueel, en hoe dit samenspel van geven en ontvangen, richting en overgave, vorm kan krijgen binnen een artistieke ervaring.
Waar het individuele en het collectieve elkaar raken in de gedeelde beweging.
Vragen en onderzoekslagen
Vragen als wat is liefde, bestaat universele liefde en zo ja, hoe en wanneer ervaren we die? Wat hebben we nodig om zo nabij te kunnen zijn dat we samen in de olie kunnen gaan? Ik hou van deze aanpak: het lichamelijke als poort naar diepere emotionele en mentale lagen. Welke kaders, overtuigingen en inprints willen zichtbaar worden om te kúnnen in de olie gaan, samen?
En wat hebben we nu bij deze volgende stap van het delen met de wereld nodig om onze praktijk niet alleen te laten landen maar ook betekenisvol en verbindend te laten zijn – én opnieuw als een lichamelijke totaalervaring te laten bestaan? Wat hebben we nodig als gemeenschap om hiernaar te kunnen kijken? Maar ook: wat hebben we nodig als collectief om dit delen met de wereld te kunnen dragen?
De angel
Waar zit de angel? Naar mijn gevoel in het overgeseksualiseerde van onze wereld. Intimiteit is overwoekerd door erotiek. Met Het Olieritueel wil ik nabijheid, samen puur zijn, naakt, in overgave, los zien van expliciet seksuele handelingen of verwachtingen. We creëren andere scenario’s dan de bestaande erotische: andere paden worden geactiveerd en (her)uitgevonden. Niet alleen troost en zorg – want die kennen we – of dans, of spel, maar andere, meer kwetsbare vormen. Omdat de vorm niet zo vastligt, zijn ze open, lossere structuren, rauwer, ongepolijst. We zijn nog volop aan het exploreren. Als ik ze in woorden omzet, worden ze meteen meer geplaatst, wat ik vaak te bepalend vind. Toch laat ik er enkele vallen: sterven, geboren worden, drijven in het niets, omgeven door het al, oplossen, verbinden, verloren zijn, aanvaarding, woede...
Seksuele energie als levensenergie
Het is niet omdat het niet erotisch is dat het niet seksueel is. Ik gebruik enkel de seksuele energie als levensenergie. We verspreiden deze energie over het hele lichaam en los van de genitaliën. Het is creatiekracht in haar puurste vorm. Door de aandacht te sturen naar het hier en nu, naar het lichaam en de zintuigen, ontstaat een gezamenlijke meditatie in beweging, waarbij de verbeelding die het erotische voedt verdwijnt.
Planning als focus
Planning werkt als een focus, en focus werkt als een toverstaf: het bundelt energie, het maakt de wens om iets aandacht te geven tastbaar.
Ik zie het onderzoek als een voortdurend wisselen van perspectief: deelnemers worden soms toeschouwers, toeschouwers worden soms deelnemers. De ene dag in de olie, de andere dag ernaast. Zo ontstaat een wisselende groep toeschouwers: sommigen gloednieuw, anderen met de ervaring van het olieritueel zelf.
We nemen de tijd om olierituelen ook als collectief te aanschouwen. Intussen zijn er zo’n 70 mensen geactiveerd rond de praktijk. Hen willen we uitnodigen om mensen mee te brengen die het ritueel nog niet van binnenuit beleefden. Zo ontstaan kleine olierituelen met bijvoorbeeld 10 deelnemers en 10 toeschouwers. Dit geeft ons de kans te experimenteren met een groep die nauw betrokken is en tegelijk steeds verrijkt wordt met nieuwe blikken.
Naarmate de weken vorderen, onderzoeken we in co-creatie met ons collectief wat we vragen aan het publiek, welke rol zij opnemen, en hoe dit de ervaring kan verdiepen.
Het Olieritueel heeft ene hele reis afgelegd.
Kies jouw moment met je hart.
Het is een prachtig proces deze creatie van Het Olieritueel, Het Kunstwerk. Ik ben blij met elke stap, elke bijdrage, elke traan, slapeloze nacht, elke hobbel die ik niet wil nemen en toch moet nemen, dankjewel om soms mijn hobbel te zijn, soms mijn slapeloze nacht, soms mijn diepe ontroering, mijn bron, de schoonheid die me omringt,
Zoals steeds
Alle liefs,
Alexandra
Kies jouw moment met je hart.
Het is een prachtig proces deze creatie van Het Olieritueel, Het Kunstwerk. Ik ben blij met elke stap, elke bijdrage, elke traan, slapeloze nacht, elke hobbel die ik niet wil nemen en toch moet nemen, dankjewel om soms mijn hobbel te zijn, soms mijn slapeloze nacht, soms mijn diepe ontroering, mijn bron, de schoonheid die me omringt,
Zoals steeds
Alle liefs,
Alexandra
enkele reacties
"Lieve Alexandra, ik vind jou zo’n mooi kado voor de deelnemers van het olieritueel en bij uitbreiding voor het hele universum Dankjewel voor deze prachtige ervaringen"
"...en dan mijn ervaring van vorige zondag… Het was gewoonweg fantastisch. Alles voelde goed, van de voorbereiding tot het ritueel en het nagenieten. Ik kan me echt voorstellen hoe verslavend deze ervaring kan zijn. De warmte van de olie, de aanrakingen en het samenzijn met zo’n mooie mensen – het gaf me echt een boost, zowel voor mijn lichaam als mijn geest.
Dankjewel voor deze bijzondere reis!"
"We zijn nu een aantal dagen verder dat ik in het olieritueel de pioniers stapte, kan je geloven dat ik nog steeds aan het nagenieten ben, de tintelingen lopen nog geregeld over mijn lichaam voel de energie door mijn lichaam stromen!
Echt mooi omdat te mogen beleven.
Alexandra, echt warm om bij jou en samen met de anderen in de olie te duiken en te ontdekken.
Het was een wondermooi zondag , ik kijk al uit naar een volgende."
"Lieve lieve Alexandra
Dankjewel, lieverd. Dankjewel dat jij bestaat, en minstens evenveel dankjewel voor wat jij doèt bestaan. Echt, ik word er blij van.
Het Olieritueel zondag en alles errond en ernaast blijft bij mij doorwerken als een goede luim die zelfs dit miezerweer en bedroevend wereldnieuws trotseert.
Ik genoot er ook geweldig van om jou zo gelukkig te zien. Vrij, zo zag je er echt uit. "
"Ik vond de vorige sessie in december bijzonder. Voor mij was het een eerste keer dat ik aan 'zoiets' deelnam. Het heeft mij tijdens de sessie heel veel blijheid gebracht, soms had ik zin in een bevrijdende slappe lach. Want hoe zot is dit Hoe heb jij zoiets kunnen bedenken! Voorbij alle grenzen van 'normal' gedrag, ligt een bevrijdend, liefdevol land. Ik hou enorm van zachte, warme aanraking en dit was puur voelen voorbij alle waardeoordelen of invullingen, verwachtingen. Het is een zich overgeven aan het moment, je kan ook niets vasthouden want het ontglipt je door de glijdende olie. Het is in het moment zijn, het is stuurloos en oncontroleerbaar en doelloos want je weet niet waar je belandt of naartoe 'ge-olied' wordt. Het deed mij een beetje denken aan een hoop wormen die door elkaar wriemelen - het heeft iets dierlijks en onschuldigs. Prachtig! dankjewel"
.....
"...en dan mijn ervaring van vorige zondag… Het was gewoonweg fantastisch. Alles voelde goed, van de voorbereiding tot het ritueel en het nagenieten. Ik kan me echt voorstellen hoe verslavend deze ervaring kan zijn. De warmte van de olie, de aanrakingen en het samenzijn met zo’n mooie mensen – het gaf me echt een boost, zowel voor mijn lichaam als mijn geest.
Dankjewel voor deze bijzondere reis!"
"We zijn nu een aantal dagen verder dat ik in het olieritueel de pioniers stapte, kan je geloven dat ik nog steeds aan het nagenieten ben, de tintelingen lopen nog geregeld over mijn lichaam voel de energie door mijn lichaam stromen!
Echt mooi omdat te mogen beleven.
Alexandra, echt warm om bij jou en samen met de anderen in de olie te duiken en te ontdekken.
Het was een wondermooi zondag , ik kijk al uit naar een volgende."
"Lieve lieve Alexandra
Dankjewel, lieverd. Dankjewel dat jij bestaat, en minstens evenveel dankjewel voor wat jij doèt bestaan. Echt, ik word er blij van.
Het Olieritueel zondag en alles errond en ernaast blijft bij mij doorwerken als een goede luim die zelfs dit miezerweer en bedroevend wereldnieuws trotseert.
Ik genoot er ook geweldig van om jou zo gelukkig te zien. Vrij, zo zag je er echt uit. "
"Ik vond de vorige sessie in december bijzonder. Voor mij was het een eerste keer dat ik aan 'zoiets' deelnam. Het heeft mij tijdens de sessie heel veel blijheid gebracht, soms had ik zin in een bevrijdende slappe lach. Want hoe zot is dit Hoe heb jij zoiets kunnen bedenken! Voorbij alle grenzen van 'normal' gedrag, ligt een bevrijdend, liefdevol land. Ik hou enorm van zachte, warme aanraking en dit was puur voelen voorbij alle waardeoordelen of invullingen, verwachtingen. Het is een zich overgeven aan het moment, je kan ook niets vasthouden want het ontglipt je door de glijdende olie. Het is in het moment zijn, het is stuurloos en oncontroleerbaar en doelloos want je weet niet waar je belandt of naartoe 'ge-olied' wordt. Het deed mij een beetje denken aan een hoop wormen die door elkaar wriemelen - het heeft iets dierlijks en onschuldigs. Prachtig! dankjewel"
.....